Soms overvalt mij ineens zo’n gevoel van totale leegte
Een leegte die het uitschreeuwt
dat het gevuld moet zijn
Dat het lichaam vol moet zitten met energie en zin
Hoe kan het anders dit leven dragen?
De gedachten brengen de energie nog verder omlaag
Dit lichaam is MOE
Onbeholpenheid en dat zal-voor-eeuwig zijn
Het leven voelt zo groots langdradig en meeslepend
Ik wil mij nestelen in het donker onder de dekens
De wereld kleiner maken
O
De gedachtes
Sluiten het leven af
De gedachtes sluiten de energie af
De gevoelswereld wordt een denkwereld
Ik ben een afgesloten deeltje geworden
Ik heb mezelf serieus genomen in mijn lijden
Ik denk iemand te zijn
Huh dat ben je toch ook?!
Iemand? Wie dan?
Vergeet wie of wat ik ben
En ik ben alles
Voel alles
Op het gras armen gespreid
Totale ontspannenheid
Zijnsvergetelheid!
Bevrijd
Er is geen tijd……..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten