We zijn twee kinderen
Met blote voeten op de straat
Op de schommels praten we over het leven
Even
We zijn twee kinderen
De aarde is ons thuis
De hemel o hemel
Wat geeft u ons vandaag
Die vraag vragen
Ik vraag de regen ons even de rug te keren
Pijn mag zeren
We leren
We leren o aarde o aarde
Dat het opklaarde
De bramen zitten in hun knop
En al het eten van gisteren is op
O aarde o aarde
Dat het u bezwaarde?
We zijn twee kinderen
De hemel, de aarde
De beweging in tijd brengt geen spijt
‘T leidt
Ons heen waar we gaan
We gaan en we staan
Nu hier -‘t heet hier Assen
Morgen gaan we weer verkassen
Dat de wereld ons mag verrassen
We zijn twee kinderen
We weten niet waar we gaan
We weten niet en soms vallen we in een kuil
In kuilen mag men huilen
We weten niet en soms springen we van geluk
In geluk mag men lachen
Wat is dit leven dat we leven?
Wie is dit leven dat we zijn?
Soms is het klote - soms is het fijn
De hemel dat mooie dak
De regen nu een gordijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten