Redder

op deze twee benen 
gegeven
naar voren kijkend
recht door zee
wiebel wankel
ik ben er nog steeds
wiebel wankel
ik loop door zee
ik vlieg rond de aarde
en ik smelt bij het stralen van de zon

de eeuwigheid dichtbij
van geest
zal het lichaam zichzelf nooit vergeten
blijf bij me
blijf bij me
ik vroeg het al die keer
blijf bij me
blijf bij me
vergeet
ik Ben
ik hoef
niet meer

 

Ongemakkelijke Mensen

Dat je even niet weet hoe je je dient te gedragen
Plots verloren in een nieuw ogenblik
Hoofd zoekt een uitweg
Lichaam probeert de kronkels van het hoofd te volgen
Hoekige bewegingen die kijken naar de ander

Soms ontmoeten Ongemakkelijke Mensen elkaar
niks aan de hand
Rust in het niet weten
alles vergeten
Komen we tezamen onder een hemel die toch wel glinstert
knipoogt
je toe

Bedenk je geen vaste Hallo te zeggen
Bedenk je geen vaste knuffels te geven
om haar te omzeilen
om een persoon te zijn die we nooit zijn
Anders was je hier niet.

Je hebt alles te wensen
nieuwe ogenblikken te trotseren
aan te meren,
in het lijf van nu.