lugt en berg

 

Ongemakkelijke Mensen

Dat je even niet weet hoe je je dient te gedragen
Plots verloren in een nieuw ogenblik
Hoofd zoekt een uitweg
Lichaam probeert de kronkels van het hoofd te volgen
Hoekige bewegingen die kijken naar de ander

Soms ontmoeten Ongemakkelijke Mensen elkaar
niks aan de hand
Rust in het niet weten
alles vergeten
Komen we tezamen onder een hemel die toch wel glinstert
knipoogt
je toe

Bedenk je geen vaste Hallo te zeggen
Bedenk je geen vaste knuffels te geven
om haar te omzeilen
om een persoon te zijn die we nooit zijn
Anders was je hier niet.

Je hebt alles te wensen
nieuwe ogenblikken te trotseren
aan te meren,
in het lijf van nu.