Een pad graven in de tuin van het buurthuis
We zouden een slingerpaadje gaan maken
Ze hielden van een beetje organisch, niet zo recht
Een stukje van het veldje was al platgelopen
Een soort voorgekauwd paadje
Waar de voeten al hadden gestaan
We besloten toch dat voorgekauwde paadje niet helemaal te volgen
Een bochtje te maken om de slinger erin te krijgen - dat was wat ze wilden
Onze slinger zag er misplaatst uit
Teveel met sturende gedachten het pad gemaakt
De grasmatten gingen er weer terug in
Stomstomstom
Zitten we in onszelf te zeggen
Wordt het wel wat?
Nouja hup door
Niet denken maar doen
Dat denken blijven we maar serieus nemen
De schop erin
De volgende dag gaan we weer verder waar we gebleven waren
De wortels van de boom zitten ons nu in de weg
De schop gaat er moeizaam in
Alsof de grond in verzet is
De mensen maar ergens anders moeten gaan lopen
Niet hier! Hier komt geen pad!
Ik voel mij zwakjes toe naar de grond
Nietig met mijn dunne vlezige spieren in vergelijking met die houten tentakels van de boom
Enfin - de grond moet eraan geloven
Rustig spitten we verder
Er is geen haast
Doe nooit teveel je best
Ik kan het blijven zeggen tegen mezelf
En vormt zich aan de andere kant van het gebouw een steeds hogere wal van grasmatten
De kruiwagen rolt er steeds dienstbaar heen
Het pad is bijna klaar
Samen met de anderen die bezig zijn in het buurthuis lunchen we heerlijk buiten
Maandag zullen we de boel verbreden waar nog nodig is
Dan het geheel recht harken om overal een even hoogte te krijgen
En dan kan het grind erin getrild worden
Het uitgraven van een pad
Hoe passend bij deze fietsreis
Waar we ons bewegen tussen een weten en een niet-weten
Weten waar we zijn, leuke plekjes zoeken in de omgeving die misschien inspireren
Soms een niet-weten waar we de volgende nacht gaan slapen
Kijken wat we tegenkomen
Het fietst het fijnst, de natuurlijke weg te volgen- die zich aandient in het moment
Assen Bloeit
(een initiatief voor en door de buurt)
