Ik besloot te
stoppen met een cursus waar ik aan begonnen was.
Het was bijeenkomst 5 van de 12.
En voor mij bleek dat het eindstation.
‘Ik ben ermee gestopt’
Het duidt op iets dat niet is afgemaakt.
Maar, voor mij was het af op dat juiste moment.
Het eruit stappen ervoer ik zelfs als een ware bevrijding.
Ik had namelijk gevoeld dat dit mijn eindstation was
én ik kon ernaar handelen.
..uitgestapt uit de de cursus, ja ironisch, 'Kracht van het kiezen'
Ik had gekozen!
Enfin, het zette mij aan het denken over het onderwijs.
En over cursus/lesprogramma’s in het algemeen.
---
Wat zijn diploma’s?
Papiertjes die aangeven dat je geschikt bent om iets te kunnen doen?
Papiertjes die aangeven dat je het uitgestippelde pad helemaal tot het eind hebt
gevolgd?
Is het niet raar, dat het leerproces in lineaire tijden is opgedeeld; dat je na
X aantal jaar klaar bent met het leren over X en dat iemand anders dat voor jou
aangeeft?
Is het niet raar, dat jij niet je nieuwsgierige natuur volgt, maar iemand die op
zijn beurt weer een lesprogramma volgt dat door iemand weet ik niet waar- is
opgesteld?
Wat gebeurt er in het schoolgebouw?
Ik zie kruiwagens met kennis naar binnen rijden.
Op vaste tijdstippen is het laden & lossen.
De kruiwagens zijn elk jaar weer hetzelfde.
En de leerlingen zijn elk jaar weer verschillend.
Wanneer het toets-moment komt zie ik ingespannen gezichtjes
Daar volgen opgeluchte blije gezichtjes of teleurgestelde gezichtjes
bij het zien van krulletjes of heel veel rode kruisjes.
Wat gaat er om in deze gezichtjes?
Krijgen ze er energie van om te leren?
Leren ze over dat wat ze leuk vinden?
Zij zegt dat ze uitkijkt naar haar papiertje (diploma).
Even ploeteren nog, maar dan heeft ze hem.
Het papiertje is de lokaas
Het papiertje biedt toegang tot de vrije weg die aan het eind van de tunnel
opdoemt
waar je zelf kan gaan verkennen.
Is er aan het eind van de tunnel nog nieuwsgierigheid of verkenningsdrang in leven gebleven?
Volg je die dan?
Of wordt je verleid tot het volgende?
Geld met daaraan het plaatje van een huisje, boompje en een beestje..?
---
Kinderen creëren
Kinderen leren
allemaal van nature
Hoe zou het zijn als de vaste leer(snel)weg in het onderwijs verandert in een weiland of strand waar je je eigen stappen kan zetten?
Vanuit intrinsieke motivatie.
Vergeet de lesprogramma’s met kenmerkende aspecten, duizend-en-een begrippen en een lijst aan jaartallen.
Jij bepaalt wat je leert.
De leraar staat aan de zijlijn om je leerproces te ervaren en ondersteuning te bieden waar nodig.
Intrinsieke motivatie is dé vlam die we in ons hebben.
Waarom staan we toe die met onze lesprogramma’s, regels en andere lariekoek te doven?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten