De natuur deinst haar uur er niet voor terug
Nú komt de zon op
en nú fluiten de vogels
Zalmroze en net wakker geworden blauw kleurt de hemel
’T zou zo mogen zijn dat vandaag een nieuwe dag aanbreekt
Er is niks dat steekt
dit moment mag alles er zijn.
De wereld oneindig groot
en het begint allemaal hier binnenin mij
De wereld ligt aan mijn voeten
de zwaartekracht doet zijn werk
De vogels weten
de natuur is mijn kerk.

Een droom
ik werd door de wekker wakker met de volgende woorden

‘Wij zijn sterk, Wij Zijn Sterk’

De machthebber was aan de macht gekomen zodra we ons geloof in onszelf verloren hadden.
De wijze had ons ervoor gewaarschuwd,
maar de gevolgen waren pas voelbaar toen het gebeurde.
Dat het zover was
hadden we eerst helemaal niet door.
Pas toen we wakker werden in een koude realiteit konden we onze intuïtie voelen.
Beperkt in onze vrijheid werd er op ons gelet.

Hij die het meest ongelukkig was
was alleen gaan lopen.
Ik zag hem pas weer samen toen zijn gezichtsuitdrukking totaal veranderd was.

Het was nog niet te laat.
Wij zijn sterk. Wij Zijn Sterk.
Als het geloof groot genoeg was,
zou de balans terugvallen.
Dan kon ieder weer in zijn kracht staan-
ook de machthebber, die zijn levensplezier was kwijtgeraakt en in extreme hoeken zijn uitdaging had gezocht.
Als ieder in liefde in zichzelf thuis kan blijven
hebben we huizen vol liefde.
Liefde wil gedeeld worden.
De deuren staan open
en iedereen is welkom zoals ‘ie is.
De liefde wordt gedragen.
Het evenwicht weet dat het tijd is te rusten.

‘Wij zijn sterk, Wij Zijn Sterk’
Iedereen danste en jubelde de woorden als in een slaapachtige roes mee.
De mensen kregen lichtvlekjes op hun lichaam.
Met het vertrouwen dat groeide-
begon je te stralen.

                                Glad Walstro                                       Watermunt

                                   Speenkruid                                Kleine Veldkers

                                     Brandnetel                                      Speenkruid

Spaanse Tortilla met aardappel, ui & ei
+ bovenstaande wildpluk-groentes

Dennennaalden + knoppen voor de thee
Bron van Vitamine C
Helend voor luchtwegen en blaas

 

Is dít dan het moment om te stoppen?

Gemieper over hoelang je er bent
- de uren tellen, niet de aandacht of de kwaliteit.
Ik ben eerder sneller dan langzaam
en kijk dan hoe de klok rustig zijn slagen slaat
en ik dan de deur alweer achter mij dicht sla..

Net toen ik begon zat het al te kriebelen:
de uren die geld brengen, niet de aandacht of kwaliteit.
Eerder vertrekken bracht angst om een profiteur van de klok te zijn die ik telkens voorbij holde
en ik dan weer kon doen met de tijd wat ik zelf wilde.

Welnu,
ik zou het moeten melden- mocht het voorkomen dat de wijzers langzamer slaan
en ik verder ben gegaan.

--------------------

Eigenwijsheid
Eigen-wijsheid

Ze zeggen dat het zo werkt
en dat dit de regels zijn.
Ik val voorover.
Moet ik hieraan voldoen?
Tja.. als het de regels zijn..
wie ben ik dan, om daar wat aan te veranderen?
Heb ik er überhaupt iets over te zeggen?

Ja. 
Zij inspireerde mij.

--

Zij noemt zichzelf eigenwijs.
Eigenwijs én direct.

Ze werkt al meer dan 10 jaar als buurtbus-chauffeur-vrijwilliger.
Toen het eens kneiterhard regende, reed ze iets verder dan de bushalte door om de vrouw dichter bij haar huis af te zetten.
Dat doet ze graag, met heel haar hart.
Het kost maar een paar minuten extra.
Maar, volgens de regels mag het niet.
Toch vindt zij het belangrijk en handelt ze ernaar,
vanuit haar gezonde verstand.

Vroeger werkte ze in de zorg.
Dan kreeg ze weleens te horen dat ze niet efficiënt genoeg werkte.
De klok was belangrijker dan de mens geworden.
Iets met een vrouw en appelmoes en dat die twee minuten die ze daar bezig was,
verspilde tijd was, want dat koste 2 minuten!
Ze wilden haar de les bijbrengen.
Maar, dat hoefde niet, ze nam per direct zelf de benen.
Zó wilde ze namelijk niet werken.

Ze werkt ook in de horeca.
Tijdens carnaval stikt het van de dronkenlappen,
maar zij wordt nooit lastig gevallen.
Ze geeft direct haar grens aan en ervaart daarom nooit enig probleem.

Ze stikt van de energie en zit maar lastig stil.
Ze is gepensioneerd, maar haar agenda zit helemaal vol.

Leven vanuit je hart, daarnaar handelen en jezelf daarin uitspreken.
Zou het daarom zo zijn dat ze energie voor tien heeft?

Spreek je uit, handel ernaar
en jouw weg vormt zich vanzelf?

 De jongen van de tak

Het leven,

het leven is gegeven.

 

De dag en de nacht
De zon en de maan
Het gaan en het staan

En ik kijk rond

'T zijn vragen die telkens bij mij wederkeren
over geld, wonen en werken.

Soms voel ik de haast
of laatst
dat ik me afvraag of ik niet gewoon met de ganse stroom mee moet gaan varen
dat ik de vragen de zee op stuur
en ik aan land blijf.

Nee,
het zonlicht straalt veel te mooi 
om haar zomaar te vergeten.
Dit bospaadje baan ik verder af.

Waar wil ik zijn?

Tis nu waar ik ben.
Waar de energie mij naar toe stroomde-
stroomt nu de winterrust en spiek ik door mijn wimpers of liefde hier écht wel huist.
De twijfels steken hun hand op om te vragen.

Hij vertelde over de geef-economie.
Ik voelde de rust in mij drijven.
Geef mij meer van dat.
Meer rust,
meer vertrouwen-
dat ik openbarst in zijn totaliteit
eens voor altijd onwetendheid van geld-werken-wonen : verledentijd.


Ik struin het internet af
en vind van alles.
Bladzijdes glippen langs mijn vingers.
Woorden spoken door het hoofd.
De complexiteit geboren,
vragen vliegen om de oren.
Het waait een aantal dagen.

Zij zei terecht
dat ik een contract ben aangegaan
en dat vraagt om zoveel euro per maand.
Kan ik dan zomaar op gratis vertrouwen gaan leven?
Gaat het echt vanzelf??
Past het contract bij die vorm van doen?
Of is het beter fatsoen, dat dan vaarwel te zeggen?

Hoe dan ook vallen dingen te proberen.
Ik stond even stil te kijken.

Dáár is zicht!
met de vraag wat ik zou doen met zoveel miljoen.

Gemeenschap kleurt de daken!

Het was de mist dat rond de deuren hing.
Koude mist die nadenkend zijn slag sloeg. 

We openen een nieuwe ruimte
waar de totaliteit leeft!

We mogen samen maken
en samen zijn- 
zij die hier zijn
en zij die hier komen.

Het leven ís gegeven.
Ik dank de sterren en de maan. 

De vragen zullen elders verder gaan.

Langzaam kruipt de toekomst al naar mij toe.
De werk-planning van het schoonmaken loopt vooruit
en even zit ik met mijn handen in het haar.
Ik wil niet dichtgeslibd worden met sop wanneer het leven begint.
Ik wil niet nadenken over wanneer vrij te vragen,
ik wil vrij zijn de fiets te pakken of de wind te volgen.

Als de lente komt

Als de lente komt
kijk ik uit naar ontluikend groen.

Door de blauwe luchten zal ik willen fietsen
de vogels volgen in hun dans.

De zachte bloesemgeur 
we maken een welriekende bloemenkrans.

Met een mandje vol heerlijks uit de natuur
strijk ik neer op een kleedje in het gras.
Tekengerei, spelletjes, een vrolijk deuntje.
Met een grassprietje in onze mond staren we naar de lucht.

Ik kijk ernaar uit buiten te slapen, buiten te koken
tuinen te bezoeken,
mensen te ontmoeten,
nieuwe paadjes te volgen.

Wie weet bruist er energie
voor een theatermaak-week met een groep vol mooie zielen.
Wie weet slaapt er een Couchsurfer hier in ons onderkomen,
help ik mee in de tuin, speel ik met de kinderen of help ik met huiswerk.

Ik kijk uit naar de tijdloosheid.
Waar de dagen geen naam kennen.
De zon opkomt en ook weer ondergaat.
De zee die naar mij knipoogt
en de golven die lachen.

Vredesvlaggen waaien als ik de deur achter mij dichtsla.
Vertrouwen op zak het open veld tegemoet.

Er was eens een man die samen ging wonen met zijn vriendin.
Zijn koelkast had hij nu niet meer nodig.
Zij had er namelijk ook al een. 
Hij besloot de zijne gratis aan de weg te zetten.
Het was een degelijk ding, 
maar niemand wilde hem hebben. 
Denken mensen misschien dat 'ie kapot is, omdat 'ie gratis is?
Er verstreek een week en toen zette hij er een prijskaartje bij van 50 euro. 
Binnen een dag was de koelkast gestolen..
-

Hij vertelde waarom hij niet meer voor geld werkt.
Hij doet dát- wat hem energie geeft, op basis van vrije gift.
En dat werkt, voor hem en zijn gezin.

Dapper?
Hij vind het helemaal niet dapper.
Vertrouwen op het kapitalistische systeem?
Dát vraagt om dapperheid in zijn ogen.

Afhankelijk van mensen zijn in plaats van een systeem voelt voor hem natuurlijk.
Gemeenschap is van groot belang.
Zorg dragen voor elkaar;
’t geeft het leven betekenis en vorm.

Het geld-denken kan de mens belemmeren in zijn doen & laten. 
Iedereen is geboren met talenten. 
Toch, houden we ons in.
We weten we niet hoe te geven, omdat er altijd iets tegenover moet staan, 
dat de waarde ervan eerst berekend moet worden. 
De stroom wil niet stromen met het hoofd dat er pontificaal tussen gaat staan.

Hij woont in een Kangoeroe-woning:
op de begaande grond woont een hulpbehoevende vrouw en hij met zijn vrouw en twee kinderen wonen op de bovenverdieping.
Er is een kleine gemeenschap rondom.
Die gemeenschap heeft een lijst van goederen die ze onder gemeenschappelijk gebruik stellen.
Zo hoeft niet iedereen een ladder of boormachine in huis te hebben.
Samen delen samen spelen

--

Ja, geld is handig.
Je kan er van alles & nog wat mee kopen.
Eten, een warme jas, een zonnige vakantie, een cadeautje, etc
Het maakt dat je je veilig voelt
en daarnaast ook vrij en onafhankelijk.
Als je genoeg hebt, hoef je bij niemand aan te kloppen. 

Wel, wat is dan genoeg?
Bestaat er zoiets als genoeg geld?
Of is het altijd een zoeken naar meer?

En ja, stel je voor.. ergens voor moeten vragen!
Hoe doe je dat?
Zwaar ongemakkelijk, pijnlijk of vervelend?
En ontvangen, ook niet zo eenvoudig..
Voor wat, hoort wat..
Nee: voor wat, hoort niks!, zegt hij.
Stel je voor als iedereen onvoorwaardelijk zou geven en kunnen ontvangen.
_

Alles is met elkaar verweven.
We leven op een planeet van onderlinge afhankelijkheid waarin als je tegen het ene schopt, 
het andere omvalt.  
Hoe kan het zijn dat een stukje goud ons kan doen denken dat dit niet het geval is?
Dat we onafhankelijk zijn?

Hij vertelde over de man die eens een jaar zonder geld leefde.
Daar wordt je inventief van.
Tja, wat als je je angst gewoon gaat leven?
Bang niet genoeg te hebben? Blut te zijn?
Even niet meer dat zoeken naar meer geld. 
Misschien ervaar je dan hoeveel je al wel niet hebt.
Uiteindelijk gaat het er helemaal niet om, om voldoende geld te hebben.
Maar, om je geliefd te voelen, voedsel, water en een warm onderdak te hebben.

Door het roer volledig om te gooien, even onafhankelijk van geld te zijn, 
ontstaat misschien wel dat gevoel van diep vertrouwen op het Zijn.

dat er altijd genoeg is
dat er zelfs overvloed is
je hoeft het alleen maar te zien
beginnend bij wat jij al (in je) hebt. 
-

Ervaar wat jou energie geeft,
het is dat waar jij in te geven hebt.
Het hoeft niet dat ene te zijn dat jou gelukkig maakt.
Wie weet zijn het tal van verschillende dingen.

Economie is een mentaal construct.
Vergeet het even, voor een moment en bedenk..

Wat als geld geen rol speelde,
wat zou je dan doen vandaag?


https://marcsiepman.nl/ 


Andere inspirerende video's
https://www.youtube.com/watch?v=ATmPO6_Nk54&t=494s 
https://npo.nl/start/serie/dus-ik-ben/seizoen-2015/ik-mijn-geld_1/afspelen