De stap naar de overkant
Kleine meisjes kennen geen gevaar
Grote meisjes soms nog steeds niet
-
Ze heeft alleen de weet,
maar heeft het kleine meisje aan haar hand
De nieuwsgierigheid naar de overkant
Wie staat daar?
Het zonlicht kietelt een gestalte
Ik kom voorzichtig dichterbij
zonder dat iemand het doorheeft
zit ik in gedachten uit het raam te staren
Wanneer verlangens verlangend blijven
wordt de stroom teleurgesteld dat zij niet in beweging komt.
Het zijn onduidelijke flarden, die verlangens
En dat blijven ze als de ogen gesloten blijven
Ze wil gezien worden, liefde delen, gewoon vrij samen spelen-
de afstand verdampen,
gewoon, haar-Zelf zijn in deze wereld-
achja liefst als een klein onschuldig meisje..
-
Met onduidelijke flarden in haar tas
weet de wereld haar pas soms tot wankelen te maken
Dít had ze toch niet gewild
Ze is maar een klein meisje
Kleine meisjes denken niet direct aan seks of geweld
Zij denken aan plagen, spelen, zachtmoedig verkennen
Leert het kleine meisje haar grote wereld niet kennen
zal ze haar kracht vergeten
De tijd komt dat het grote meisje de stap neemt
Dat het kleine meisje haar hand uitleent, aan de wereld geeft-
dat zijzelf bedding zoekt in de zoete rivierkade bij de kikkers en de libellen
Met twee handen kan het grote meisje vrij bewegen
Vrijuit spreken met haar handen gebarend
Dat zij wil spelen is haar niet mis te verstaan
Dat zij de schoonheid wil drinken kent haar geschiedenis.
daarvoor wil ik je bedanken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten