lugt en berg

Ze blijven vragen

of ik nog studeer
wat ik dan heb gestudeerd
wat ik later wil doen of worden
of ik niks kon vinden in de sector waarvoor ik ben opgeleid?

ik weet het niet – waar ik idealiter mijn geld mee wil verdienen
Ik weet wel – dat ik het op een natuurlijke manier wil

Dat ik doe wat ik doe, omdat het mij zin geeft.
Dat ik daarmee automatisch bijdraag aan mijn omgeving.

Dat er niet op de klok gekeken hoeft te worden:
het zijn niet de uren, die omgerekend worden tot geld.
Het is niet het jezelf voortslepen-
dat je werkt, omdat je ingepland staat om te werken. 

Het is de bijdrage, het geven- waarna ik mag ontvangen.
Dat in het geven en ontvangen ik mag voorzien in mijn levensonderhoud.

’T hoeft toch heus niet zo te voelen
Het puffen en hijgen dat er weer een werkdag op zit
of het uitkijken naar het weekend of een vakantie.
’T zou toch heus niet zo hoeven zijn
dat we ons laten bewegen door de klok
dat we om 12uur stipt ons broodtrommeltje pakken.
-

Ze kijken soms in mijn ogen met een jammerlijke blik
Denken ze dat ik de verkeerde studie heb gekozen?
Denken ze dat ik een slachtoffer ga worden van de omstandigheden?
Alsof het raar is dat ik niet weet hoe de toekomst eruit zal zien..
Alsof het dom is geweest om te hebben gekozen en elk moment weer te kiezen voor wat ik leuk vind <
Wisten zij het vroeger wel?

Hij was vroeger vrachtwagenchauffeur
De vrijheid riep hem hier
Gewoon rondrijden, onderweg zijn
Met de tijd reed de vrijheid weg en kwamen de regels tegemoet
De honderd-uren werkweek maakte hem kapot
Uiteindelijk nam zijn vrouw hem bij de hand toen hij totaal gesloopt was
Ging hij met vervroegd pension omdat hij op was.

Zij deed vroeger wat ze moest doen
Ze had geen keus.

Wel is het zo?
Heeft niet eenieder elk moment opnieuw de keus?

Zij die zeggen dat ze geen keuze hebben, willen de keuze niet zien.

De vraag die op tafel ligt blinkt groen en blauw in het woud

Wat zou ik kiezen als ik niet bang was?