het is een podium
zij kijken uit op de geknakte boom, het licht en al het groen
ze zitten op de tribune
bankjes als een trapje onder elkaar
overgroeid door de bramen
wij, allen tezamen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Er was eens een man die samen ging wonen met zijn vriendin. Zijn koelkast had hij nu niet meer nodig. Zij had er namelijk ook al een. Hij b...
-
een paar nachten achter elkaar word ik om 03:00 wakker ik hoor de eikels over de dakpannen huppelen een kat die schreeuwt en een knaagdier d...
-
Wie ben ik? Ik ben Christy Lugtenberg. Ja, maar wie is Christy Lugtenberg? Een verhaaltje dat zich in de jaren gevormd heeft. Een verhaalt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten