Ik ben net klaar met tandenpoetsen en wil de trap naar beneden aflopen.
'How are you?
Hij vroeg nét nog hoe het met mij ging-
welnu-, wilde hij gewoon even wat delen?
‘Did you see my room?’
Zijn verhaal
Er hangt een potlood-tekening ingelijst aan de muur.
Gemaakt toen hij 16jaar was.
Er staat een schaars-geklede vrouw afgebeeld met enorme ronde borsten.
Op een cheeky manier staat ze voor een skelet geposeerd.
Op de muur in de tekening zie ik een kettingzaag, en een paar duistere ogen en mond.
De schaarsgeklede indringend kijkende vrouw zou ‘Lady Dead’ zijn, uit een duistere comicreeks.
De tekening was een challenge van een vriend om te kijken of hij kon tekenen
-
Met een 50kg vest ging hij vorige week naar zijn werk.
Waarom? vraag ik.
EER
Eer naar God, naar zijn familie, naar zijn andere collega’s, naar zichzelf.
Een offer voor eer.
Ooit heeft hij de vader van zijn toenmalige vriendin zijn woord ergens op
gegeven..
En tot de dag van vandaag heeft hij het nog niet voltooid zegt hij.
Er hangt een spanning rond het woord-
niet wetende wat het is..
En, hij houdt zich- aan zijn woord
Het woord is alles.
Hij leeft voor God.
Hij leeft voor zijn vrouw, voor zijn familie.
Hij leeft vanuit het idee van het offer.
Hij wil werken tot hij erbij neervalt,
zonder pauzes, alsmaar doorgaan, tot het bittere eind.
Hij ziet zichzelf als Jezus.
Alle hero’s waren intelligent, zegt hij.
Alle hero’s zijn op heroïsche wijze gestorven.
Voelden de hero’s zich gezien door de ander?
Of voelden de hero’s zich alsof ze een alien waren op deze planeet en snakten ze naar begrip?
Snakt hij naar begrip, naar liefde?
Hij zegt alles te hebben,
maar één ding ontbreekt
Een vast contract.
Het klinkt misschien luchtig,
maar ernst klinkt diep in zijn ogen door.
Stabiliteit in inkomen, zekerheid- het lijkt hem de zuurstof te moeten geven
die hij nodig heeft.
De zuurstof waarmee hij zichzelf, maar ook zijn familie kan voeden.
Heeft hij anders voor zijn gevoel gefaald?
-
Wil je gelijk of geluk?
Zijn ogen staan soms zo groot-
Ik weet dat alles liefde is,
welnu: het niet gezien voelen, verdriet, woede- straalt als een enorme felheid uit
zijn ogen.
Zijn woorden zijn zo vast dat ik even bang ben wat voor daden daaruit kúnnen komen.
Zijn woorden zijn zo vast gericht op het gelijk willen krijgen, het gezien
willen worden
dat het geluk niet anders kan dan ver aan de overkant te blijven dobberen..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten