lugt en berg

 Waar ga je heen?

De eerste twee van de drie weken hier als workawayer liggen alweer achter mij, binnen in mij-
Ik ga voorts -beweeg mij tussen de deeltjes door in tijd en ruimte
Het zijn warme wolken die bij de buren uit de schoorsteen ontsnappen
_

De voortschrijdende pas
wil wel eens weten hoe laat het is,
de volgende afslag nadert..
Wel, ’t weet ’t nog niet
Of wel, ’t weet ’t wel – ‘t wil gewoon méér weten<>

Het hoofd legt de boel op de operatie-tafel-
Opereren doet het hoofd graag

AFSLAG E206:
Een nieuw workaway-adresje met nieuwe gezichten en geluiden.
Het internet wordt afgestruind-
er zijn een paar favorieten,
toch, de vingers bewegen zich nog niet naar de actie.
Ze kijken naar de andere kant
alsof ze weten wat er aan de andere kant van de weg te bewegen valt..

AFSLAG A606:
ze weten ’t wel, want het is met roze letters aangegeven
de vertrouwde muren die ons allen samenbracht
Daar waar de muren nu nog overeind staan, over een tijdje plat liggen.
De schaar vraagt ‘voor hoelang?’ ’T moet toch weten wanneer het moeten knippen?
en de hamer wil weten ‘wat ga je daar met je tijd doen?’, anders gaat de hamer echt niet op de spijker slaan..

Het hoofd bestuurt de schaar en de hamer
Maar theedoeken ontvouwen zich als vanzelf.
Deze theedoek ook.
En roze theedoeken vooral

De zon komt op
De afslag doemt vanzelf op uit het ochtendgloren
en neemt mij mee bij het avondfluiten.

er is wind en alles is goed - gezind

De serieuze tonen van de bonkende meneer geven we met alle vreugde een ongelofelijke peer.
Wauw wat groot!!, zegt de meneer.
Ongelofelijk!!

Maar natuurlijk is het vandaag een mooie dag om te dansen!
Maar natuurlijk is het vandaag zo’n dag voor zo’n ongelofelijke peer!

Wel, wees vrij en voel de zon op je huid.