22-7-24
Ze ziet de twee eekhoorntjesbroden, die in een zakje aan mijn stuur bungelen.
Ojoh! Heb je die geplukt?
Bij haar staan de brandnetel-zaadjes op de grond naast de verwarmingsbuizen te drogen.
Zij houdt ook van wildplukken.
Er staan twee bedden op wielen onder een afdakje.
Ze slapen buiten onder de hemel. Als het regent rollen ze de bedden het afdakje onder.
Er is een buitendouche en ook een droogtoilet.
Ze plant bomen. Zaailingen geeft ze een tweede leven. Ze worden uitgespit waar ze geen kans van leven hebben en er wordt een nieuwe plek gevonden.
Hij fietste van San Francisco naar Vancouver. Van het zuiden van Bangkok naar het noorden, door Vietnam en langs de kust in Australië.
Vijf weken lang at hij macaroni. Koolhydraten zijn nodig tijdens het fietsen zegt hij.
En hij vindt het gewoon ook erg lekker.
In de VS had hij berenspray mee. Zijn broer viel direct in slaap en hij keek bij elk geluid bang op.
Hij straalt als hij eraan terug denkt-
‘niks mooiers dan fietsen!’
Via de app Warmshowers zijn we bij Herman en Marja aangekomen.
O wat fijn!
We mogen een wasje draaien, nemen een warme douche en schuiven aan met het avondeten.
-
De gezamenlijke interesses maakt dat we ons snel thuis voelen bij deze twee mooie mensen.
Als we willen mogen we binnen slapen, boven staan logeerbedden.
Ze kan het alleen niet voor ons opmaken.
Het is haar gisteren in de rug geschoten.
Ze loopt voorzichtig om niet ineens een steek te voelen en zitten doet pijn.
Bukken kan ze niet, net zoals fysieke dingen als een bed opmaken of de was ophangen.
‘Normaal ben ik niet zo hoor!’
Telkens wanneer ze haar man vraagt om haar te helpen, verontschuldigt ze zichzelf voor haar gedrag.
Ze ziet zichzelf vast een onafhankelijke vrouw die graag dingen zelf doet.
Het hulp-vragen aan een ander lijkt te stoken met haar zelfbeeld.
Wij kennen haar sinds vandaag en dus niet anders dan vandaag.
Is er angst dat wij haar in dit gedrag zouden afwijzen?
Al zouden we..- feit blijft dat ze pijn heeft en iets niet kan en daarmee hulp nodig heeft, dan kan je alleen maar vragen toch?
Het ziet er zo logisch uit en toch blijft ze zichzelf verontschuldigen.
-
Wie je gisteren was
Wie je vandaag bent- ..wie je Nu bent
En wie je morgen wordt-
Je wordt!
Steeds een ander
Al lijk je dezelfde
Gedachtes knopen verhalen aan elkaar
Schilderen het schilderij van de persoon
Verder dan de omlijningen van het schilderij kan je dan niet lopen
Bezopen!!! Afgelopen!
Basta ermee!
We zijn toch niet bang wat er dan allemaal kan gebeuren, of wel soms??
Oh jawel.. Vast enge onverwachte dingen!
Iemand die normaal altijd alles heel netjes op orde heeft, dat die van het een op het andere moment sleutels kwijtraakt of zijn pincode vergeet.
Of iemand die heel stilletjes altijd achteraan in het lokaal zit, dat die plots vooraan zit te grappen met de docent.
Het zou toch niet..
—
Als het schilderij elk moment opnieuw geschilderd mag worden, kan het allemaal!
Je mag je verwachtingen omtrent de ander wel de lucht in gooien.
De vogels zullen de drukte daar heus aan kunnen.
Als jij met je beide benen op de grond staat,
kunnen de wortels daar groeien.
Ach, stel je voor- iedereen zal in de oneindige ruimte bloeien!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten