Trekken we verder of blijven we nog even?
Gister kwamen we aan met de vraag of we een nachtje hier mochten kamperen. Ja, dat mocht!
Er woont hier een groep mensen, vrienden, op een stuk grond dat ze pachten van de gemeente. Ze zijn met z’n vieren begonnen en de groep is langzaam aan gegroeid. Nu zijn ze met zo’n 12 (?) mensen, waaronder ook een paar kinderen die hier wonen. Op het stuk grond heeft ieder zijn natuurlijk gebouwde stekje. Onder andere de huiskamer, tuin en werkplaats worden gedeeld.
De tuin is een pluktuin en de huiskamer is een wereldhuiskamer- prachtig gebouwd van hout, stro en leem.
In Assen vertelde een man die vrijwilliger was bij het buurthuis- waar wij ook een weekje meehielpen- trots over deze plek- de plek waar zijn dochter woont.
Ook op Schier vertelden mensen geïnspireerd over deze plek.
Nu waren we onderweg naar een andere eco-gemeenschap, met een festival als mogelijke tussenstop. We hadden een eind gefietst en zagen ineens dat het maar een paar kilometer tot hier was. Nou, laten we dan toch eens gaan kijken.
Zo geschiedde.
De huisjes werden enthousiast onthaald en bewonderd. We mochten ze tussen de appel en perenbomen zetten. Vanaf zaterdag zouden er meer mensen komen kamperen, dan is de start van de bouwweek.
We krijgen een rondleiding over het terrein en ontmoetten de gezichten die hier wonen. Voor het avondeten worden we uitgenodigd mee te eten. Het is een lopend buffet. Grote pannen staan op het aanrecht van het keukeneiland. Met een bordje loopt iedereen er langs en neemt dan plaats aan de eettafel.
Na het eten loop ik even over het groen waar de kleine huisjes staan. Het is als een straat, waar ieder z’n plekje heeft.
Dan nemen Lars en ik plaats in het T-huis, op de veranda waar je lekker uit de wind onder een afdakje kan zitten. Zij komen er bij zitten. Hij vraagt of hij ons op de Maya-kalender mag uitrekenen. Met een oud gebruikt boekje komt hij terug. Uit onze geboortedata rolt bij mij Geel Zaad en bij Lars Zeedraak. Hij leest twee keer een hele lap tekst voor. Soms kan ik mijn doen & laten erin herkennen, soms helemaal niet. Hijzelf is een Aap en zegt te kunnen aanvoelen wanneer hij met andere Apen te doen heeft. Vaak blijkt dat dan te kloppen. Zo ervaart hij de kalender als accuraat, kloppend- een gevoelskalender voor hem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten